Zielendanseres

Dansen is haar leven. Eigenlijk houdt dansen Eva-Maria Nussdorfer in veel opzichten zelfs in leven. De rolstoel maakt daar deel van uit. Haar verrijdbare onderstel staat haar al sinds haar 7e jaar bij als steun en toeverlaat. Dat zij daarmee ook zou kunnen dansen, was eerst nog volstrekt niet bij haar opgekomen.

 

Toen zij zes jaar oud was, werd bij Eva-Maria botkanker vastgesteld, later kwam daar nog een spierdystrofie bij. De kanker heeft ze met succes kunnen bestrijden, de spierzwakte draagt zij nog verder met zich mee. De rolstoel was een van de eerste gevolgen, jaren later gevolgd door de tracheotomie, letterlijk een insnijding in de luchtpijp. Inmiddels kan mevrouw Nussdorfer alleen nog haar vingers bewegen. Maar, ze kan wel dansen!

 

Tegen de mogelijkheid van rolstoeldansen ‘liep’ de Oostenrijkse in zekere zin aan via internet, toen ze zocht naar een hobby voor rolstoelgebruikers. Omdat ze gebruik maakt van een elektrische rolstoel, was er niet zo’n grote keuze aan hobby’s, maar het dansen vond ze een interessant idee. Ze schreef naar de plaatselijke vereniging in Salzburg en werd uitgenodigd voor een kennismakingstraining. Toen ze de ruimte binnenkwam, zag ze daar haar huidige vriendin Sanja Vukasinovic (3-voudig Europees vicekampioene en Europees kampioene ‘Single Freestyle’) die met haar rolstoel aan het dansen was en ze was meteen gefascineerd. Sindsdien kan ze niet meer zonder – ze doet het inmiddels al 15 jaar, met hart en ziel. Dansen is voor haar de mooiste hobby, zegt ze.

 

 

Eva-Maria Nussdorfer (geboren in 1987)

Ze ontvangt al sinds 10 jaar actieve ondersteuning van Andreas Fahl Medizintechnik-Vertrieb GmbH. Het contact is tot stand gekomen tijdens het eerste gesprek in het ziekenhuis, direct na de tracheotomie. Zij is vooral te spreken over de competente betrokkenheid van haar FAHL-begeleider Andreas Wirth, die zich steeds inzet om een oplossing te vinden. (Dank je Andi!)

Van hobbydanseres tot professioneel danseres

Haar trainer Diethard Govekar vertelt dat ze binnen het team eerst moesten nadenken over het gebruik van de elektrische rolstoel. Tot dan toe wisten ze alleen hoe het werkte met zogeheten actieve rolstoelen. Maar door haar motivatie en ambitie wist Eva-Maria de trainer snel te overtuigen. Eva wist van begin af aan al dat het voor haar niet zou blijven bij alleen dansen ‘just for fun’, dus alleen voor de lol, zij wilde deel gaan uitmaken van de nationale ploeg! En dat houdt natuurlijk in dat er steeds moet worden getraind. Ze traint iedere week drie à vier uur bij de vereniging en voor wedstrijden ook nog tijdens het weekeind. Bovendien neemt ze regelmatig deel aan trainingskampen.

Tijdens haar lange danscarrière heeft ze al gedanst in verschillende disciplines, zowel met als zonder partner. Ze heeft tal van medailles en successen behaald, waaronder bijv. als duo het goud bij de wedstrijd voor de Duitse bokaal van 2018.

 

Maar ook alleen danste Eva-Maria Nussdorfer zich al in de gouden prijzen. Nadat haar partner besloot om zijn carrière te beëindigen, besloot zij om door te gaan als solodanseres. Haar tot nu toe grootste succes was de kwalificatie voor de selectiepool, een dansniveau dat de opstap vormt voor deelname aan de nationale ploeg. En het volgende grote doel zijn de Paralympische Spelen!

 

De reizen naar de toernooien worden voor haar georganiseerd door de vereniging. Tijdens deze reizen wordt ze begeleid door haar moeder Maria en die is natuurlijk meteen ook haar grootste fan. Zonder haar hulp zou deelname helemaal niet mogelijk zijn. Vanwege de hulpmiddelen die zij onderweg nodig heeft, moet ze alles altijd goed plannen en ze heeft haar medische apparatuur dan ook altijd in drievoud bij zich, voor de zekerheid.

 

Maar tijdens de wedstrijden speelt haar aandoening geen rol meer. “Tijdens het toernooi ben ik niet Eva-Maria met een tracheostoma, maar Eva-Maria de sportvrouw, die voor haar land Oostenrijk uitkomt”. Het dansen is voor haar een heel eigen wereld op zich. Een wereld waarin het gaat om het ritme, het verloop van de bewegingen en om de interpretatie. Als Eva-Maria op de dansvloer staat, gaat het alleen om haar, om haar rolstoel en om de muziek.

 

 

Stralende precisie

Verder heeft ze ook plezier in de mooie dansjurken. Ze heeft er op dit moment vier: een witte, een roze, een groen-zwarte en een extra jurk voor de categorie ‘Freestyle’, een jurk in de kleur lila. Naast de ruisende jurken is het echter vooral de stralende glimlach van Eva-Maria die de aandacht trekt! Met veel precisie en maatgevoel beweegt ze op het ritme van de muziek door de ruimte en weet zo haar toeschouwers te betoveren. Voor iemand die haar voor het eerst ziet dansen in haar elektrische rolstoel is dat een indrukwekkende belevenis. Normaliter worden bij het dansen met een rolstoel de dansstappen vervangen door de bewegingen van de armen van de danser of danseres. Omdat Eva-Maria alleen haar vingers kan bewegen, doet de elektrische rolstoel het meeste werk. Dat betekent dat ze met behulp van een joystick alle bewegingen van de benen, armen en andere lichaamsdelen uitvoert en wel aan de hand van een nauwkeurige choreografie die is afgestemd op de muziek. Een toeschouwer zei ooit: “Ik zie weliswaar geen voeten, maar ik zie de muziek!”.

Naast haar bezigheden als danseres werkt Eva-Maria in deeltijd bij de gemeente Bergheim, onder andere als telefoniste. Spreken gaat haar gemakkelijk af. Ze heeft de afgelopen jaren al heel wat hulpmiddelen getest en is nu met haar Duratwix-tracheacanule en spreekventiel goed voorzien. Met het dagelijks leven doorkomen heeft de energieke inwoonster van Bergheim weinig moeite.

Maar dansen is voor haar nog altijd het allerbelangrijkste. “Dansen is mijn leven. Voor ik ging dansen was ik heel verlegen. Sinds ik dans heb ik veel meer zelfvertrouwen”, vertelt ze en toont daarbij haar stralende glimlach. Al tijdens het interview met Eva-Maria raakten wij erg onder de indruk van haar persoonlijkheid en sterke wil. Het leven is soms vallen en opstaan, maar voor Eva-Maria Nussdorfer is het leven een dans, die haar ziel vleugels geeft.

 

 

De Salzburgse rolstoeldanssportvereniging WheelChairDancer

“Kunnen dansen is geen noodzaak, maar bij ons kan iemand het leren ... gewoon, voor de lol, of voor meer, voor wie dat wil. Gewoon een keer langskomen en uitproberen! We zien jullie graag verschijnen!

(Rolstoel)dansen is dromen met de ziel op wielen ...”