![[Translate to Nederlands:] Andreas Fahl im Interview](/fileadmin/_processed_/0/7/csm_Full-Width_Image_-_Mobile_-_Fahl_67ca804486.jpg)
![[Translate to Nederlands:] Andreas Fahl im Interview](/fileadmin/user_upload/user_upload/Blog/Patientenstory/Full-Width_Image_-_Desktop_-_Fahl.jpg)
Een grandioze ontwikkeling
Een eerste steen als grondslag voor de geest van het huis, familiewaarden en saamhorigheid, sterke betrokkenheid bij klanten en drie decennia aan groei – een succesverhaal dat begon binnen de eigen vier muren. Een interview met naamgever, eigenaar en algemeen directeur Andreas Fahl.
SCHON GEHÖRT?: Meneer Fahl, 30 jaar firma Fahl. Een lange periode van grandioze ontwikkeling. Als u de afgelopen jaren de revue laat passeren, wat komt er dan als eerste bij u op?
Fahl: Hoe verdomd lang geleden het is. Wat gaat de tijd toch snel voorbij. Dit jaar is het dus maar liefst 30 jaar geleden. Ongelofelijk. Ik heb soms het gevoel alsof het gisteren was dat ik besloot om zelfstandig aan de slag te gaan. Dat kan eigenlijk bijna niemand zich meer echt voorstellen. Mijn woonkamer was destijds kantoor en magazijn tegelijkertijd. Overal lagen er producten, natuurlijk netjes geordend, maar van een gezellig thuis was geen sprake. In 1992 was dat inderdaad nog mogelijk, maar vandaag de dag zou dat met alle regelgeving en voorschriften niet meer kunnen.
![[Translate to Nederlands:] Kameraansicht Interview](/fileadmin/_processed_/4/2/csm_50__Image_-_4_3_-_Interview_Fahl_69789c1f37.jpg)
SCHON GEHÖRT?: Echt waar? Het begon allemaal gewoon in uw eigen woonkamer? Hoe ging het toen verder met de geschiedenis van FAHL?
Fahl: In het begin was het echt een behoorlijke hoeveelheid werk. De buitendienst heb ik in eerste instantie helemaal zelf voor mijn rekening genomen. Maar, wie heeft het over een buitendienst? Voor de patiënten van hulpmiddelen konden worden voorzien, moest er eerst nog veel voorwerk worden gedaan. Eerst ben ik begonnen met zoeken naar producten en leveranciers. Daarna heb ik een catalogus opgesteld en heb ik de gebruiksaanwijzingen geschreven. Bij de volgende stap ben ik met de ziektekostenverzekeraars om tafel gaan zitten en heb de contracten voor de vergoeding van de kosten uitonderhandeld. Het is echt zo, ik heb contact opgenomen met de ziektekostenverzekeraars, heb een afspraak gemaakt, mezelf geïntroduceerd en contracten afgesloten. Heel simpel! Vandaag de dag zou ik niet eens voorbij de receptie komen (lacht). Toen de kwestie van de vergoedingen geregeld was, kon ik twee maanden later, op 1 september 1992, mijn eerste patiënt voorzien van de gewenste hulpmiddelen. Dat was hier in Keulen. Daarna begonnen toen alle reizen door Duitsland. Van noord naar zuid en van oost naar west. Sommige dagen waren echt heel lang. Werkdagen van 18 à 20 uur kwamen regelmatig voor. Als ik van een reis naar huis kwam, moesten de basisuitrustingen voor de volgende dag alweer worden klaargelegd. In 1992 verhuisde ik eindelijk naar de eerste kantoorruimten in Köln Rath. Doordat ook de eerste mensen in dienst konden worden genomen, werd ik op zijn minst voor een deel ontlast. Daardoor konden we dan ook op veel gebieden doorgroeien. In 1996 zijn we toen opnieuw verhuisd naar een grotere bedrijfsruimte. Van huisnummer 592 naar nummer 702 aan de Rösrather Straße hier in Keulen. Het mooie is dat veel van de werknemers van toen nog steeds bij FAHL werken en er dus al vanaf het eerste uur bij betrokken zijn. Daar ben ik echt heel blij om, het is een geweldig team.
SCHON GEHÖRT?: Een steil opgaande lijn dus bij de firma FAHL, zeker in die eerste jaren. Wat zijn de successen waarop u in het bijzonder trots bent?
Fahl: Een andere mijlpaal, die ook een keerpunt vormt in de geschiedenis van het bedrijf, was het moment van de inwijding van en de verhuizing naar de ruimten van het eigen bedrijfsgebouw, in het jaar 2002. Die stap symboliseerde de overgang van het kleinbedrijf naar een middenstandsonderneming. Ik ben weliswaar niet bijgelovig, maar bij het leggen van de eerste steen van het gebouw hebben we die steen voorzien van een tijdcapsule. Wat we daar in hebben gedaan? In elk geval dingen die betrekking hebben op dit bedrijf, zoals tracheacanules of een tekening die mijn zoon zelf had gemaakt. Die capsule of de eerste steen moeten een goede geest uitstralen. En zoals te merken is – we werken vandaag de dag nog steeds succesvol. Het zal dus inderdaad wel een goede geest zijn (lacht). De nieuwbouw heeft veel dingen veel gemakkelijker gemaakt. Het aantal medewerkers nam sterk toe, er werden nieuwe afdelingen opgericht en organisatorisch samengevoegd. Natuurlijk moesten we ook zorgen voor technische oplossingen om het probleem van het toenemende gegevensverkeer het hoofd te bieden. Toen wij begonnen, werd alles nog genoteerd op papier. Vandaag de dag proberen we zo goed als het gaat digitaal te werken. Dergelijke veranderingen horen daar nu eenmaal bij.
SCHON GEHÖRT?: Verandering is een heel goed trefwoord. Op weg naar het succes is er helaas ook altijd sprake van tegenslagen. Hoe bent u in het verleden omgegaan met dat soort situaties?
Fahl: Als klein jongetje leerde ik al dat als er ergens een deur dichtgaat er altijd een andere deur opengaat. Weet u, ik ben de zesde van zeven kinderen, er gingen voortdurend allerlei deuren open of sloegen dicht. Over een periode van 30 jaar komen er inderdaad wel eens omstandigheden voor die je als tegenslagen zou kunnen definiëren. Het is vooral een kwestie van hoe je ermee omgaat. Terugkijkend kan ik zeggen dat alles een goede wending heeft genomen. Vooral onze klanten, de mensen die met hun eigen situatie moeten leren omgaan, zijn de beste voorbeelden voor mij en dienen voor mij dan ook als motivatie. Wie zijn leven ondanks een ernstige aandoening, bijvoorbeeld na een laryngectomie, alsnog zo weet in te richten dat het de moeite waard is, die heeft een grote taak volbracht. In vergelijking daarmee zijn mijn uitdagingen als ondernemer verre van onoplosbaar.
SCHON GEHÖRT?: Een heel positieve levensinstelling. Groeien betekent ook meer verantwoordelijkheden aanvaarden, bijvoorbeeld voor de eigen werknemers. Hoe gaat u daarmee om?
Fahl: Juist in het begin was dat een onderwerp dat voor mij helemaal nieuw was. Iedere beslissing die ik nam had gevolgen voor mijn eigen werknemers. Maar daarmee is het niet gedaan. Iedere werknemer heeft een gezin, waarvoor ik in zekere zin ook verantwoordelijk ben. Dat heeft me soms wel eens een slapeloze nacht bezorgd. Gelukkig is tot nu toe alles goed gegaan. Maar de laatste maanden, met corona, hebben een heel eigen dimensie gekregen. Vooral die onzekerheid: wat gaat er komen en wat zijn de medische vereisten. Daardoor was plannen lastig. Maar ook die situatie zijn we met vlag en wimpel te boven gekomen. Veel bedrijven hebben werktijdverkorting aangevraagd, maar wij hebben andere oplossingen weten te vinden. Gelukkig lijkt het erop dat de coronasituatie nu meer tot rust komt.
SCHON GEHÖRT?: Vaak laten patiënten trots weten dat ze door uzelf te woord zijn gestaan of u ook persoonlijk kennen. Wat doet dat met u?
Fahl: Het contact met de patiënten is in wezen de reden dat ik dit bedrijf heb opgericht. Al tijdens mijn opleiding zocht ik contact met mensen die in een dergelijke situatie zitten. Deze communicatie en uitwisseling was voor mij altijd al een grote inspiratiebron. Dat is ook de reden dat ik de samenwerking met patiënten en patiëntenverenigingen voor strottenhoofdlozen zo waardeer en hen ook graag uitnodig om het bedrijf te bezoeken. Kort geleden was ik nog op het 40-jarig jubileum van een van die verenigingen. Bij deze vereniging was ik ook al uitgenodigd om bij het oprichtingsfeest te zijn. Ik neem vaak de tijd voor deze persoonlijke contacten met de betrokken patiënten en verenigingen. Die mensen leveren mij de motivatie om iedere dag door te kunnen gaan. Helaas heb ik geen tijd meer voor huisbezoeken, bijvoorbeeld voor het geven van een instructie voor het gebruik van de basisuitrusting, maar misschien is het een goed tijdstip om het contact te intensiveren.
SCHON GEHÖRT?: Veel medewerkers zijn er al van begin af aan bij. Het is zelfs zo dat de eerste leerling die binnen het bedrijf is opgeleid nog altijd deel uitmaakt van het team FAHL. Hoe komt dat, denkt u?
Fahl: Voor mij is het altijd heel belangrijk geweest om de bedrijfscultuur uit de begindagen, oftewel de familiaire sfeer, te behouden. Overdreven gezegd: wij zijn één familie! De medewerkers kennen elkaar en helpen elkaar, ook als het gaat om iemand uit een ander team. Wij hebben ook volledig afgezien van grote structuren of een hiërarchische opbouw. Ik ben er voor mijn medewerkers. Iedereen weet waar ze mij kunnen vinden. Als de schoen ergens wringt, neem ik de tijd om samen te kijken naar een oplossing. Natuurlijk is de organisatie niet zomaar te vergelijken met die van de begintijd. Het maakt verschil of je van gedachten wilt wisselen met vijf werknemers of dat je het aanspreekpunt bent voor meer dan 260 werknemers. Nog maar even afgezien van de internationale context. Tijd is een belangrijke grondstof en naarmate een bedrijf groter wordt, is er dan ook minder van beschikbaar. Dat kan snel de indruk wekken dat je onbenaderbaar bent. Dat wil ik niet laten gebeuren en daaraan werk ik dus.
SCHON GEHÖRT?: Een trefwoord is ‘familiebedrijf’. Hoe staat het wat dat betreft in vergelijking met onze concurrenten?
Fahl: Goede vraag. Wij zijn van oudsher een familiebedrijf en daar ben ik ook heel trots op. Vandaag de dag kan ik daarover simpelweg zeggen dat we op het gebied van tracheotomievoorzieningen nog een van de weinige familiebedrijven zijn die zelf produceren. En dat heeft duidelijk voordelen. Als eigenaar kan ik indien nodig snel een besluit nemen en dat realiseren. Bij ons staan de patiënten resp. de klanten altijd voorop en zij staan bij ons handelen steeds centraal. Dat is ook een van de redenen waarom onze productportefeuille zo omvangrijk is. Wij willen voldoen aan de behoeften van onze klanten. Daarbij gaat het enerzijds om onze service en anderzijds om onze producten. Als ergens behoefte aan bestaat, maar er op dat gebied nog niets wordt aangeboden, dan zet ik mij er persoonlijk voor in dat in die lacune in het productaanbod wordt voorzien. Dat is een kringloop die ik persoonlijk erg belangrijk vind. En zo komen we weer uit bij mijn motivatiebron, die ik eerder al noemde: de patiënt zelf. Of er winst gemaakt wordt is in eerste instantie bijzaak. Natuurlijk moeten ook wij commercieel te werk gaan, maar we hoeven, zoals gezegd, geen rekening te houden met andere belangen dan die van onze klanten. En vanzelfsprekend houden we steeds rekening met de voorschriften en regelgeving die vandaag de dag gelden voor de medische techniek.
SCHON GEHÖRT?: Daarom tot slot nog een korte vooruitblik naar de toekomst. Juist binnen de medische techniek is er sprake van grote ontwikkelingen, met als trefwoord de nieuwe verordening medische hulpmiddelen (MDR). Hoe denkt u dat de branche zich verder zal ontwikkelen? En welke rol speelt de firma Fahl daarbij?
Fahl: Ik hoop natuurlijk een grote rol (lacht). In de afgelopen 30 jaar hebben we laten zien dat we een naam hebben opgebouwd op het gebied van tracheostomavoorzieningen, zowel in Duitsland als over de grens. Ik stond zelf aan het begin. Maar ik zou vandaag nergens zijn als ik niet zou kunnen vertrouwen op mijn team. Daar ben ik heel dankbaar voor. En met dat team lukt het ook de volgende 30 jaar. Juist de MDR en de implementatie daarvan is een grote taak, waar wij dan ook veel energie in steken. Vooral de kosten-batenfactor van onze producten wordt daarbij kritisch onder de loep genomen. Maar ook op andere gebieden zullen wij ons verder ontwikkelen. De pandemie heeft ons daarbij de weg gewezen. We moeten in de komende jaren ook op digitaal gebied een slag maken, om ook toekomstige uitdagingen de baas te kunnen. De eerste stap daartoe hebben we al gezet met de nieuwe website. Dat is een stap in de goede richting. Kortom: ik kijk uit naar de komende jaren. Wij staan er goed voor, hebben goed gekwalificeerde medewerkers, een oplossingsgericht service-aanbod en trouwe klanten. We kunnen door!
Andreas Fahl
Eigenaar, oprichter en naamgever van Andreas Fahl Medizintechnik-Vertrieb GmbH. Als ‘ne kölsche Jung’, een jongen uit Keulen, rondde Andreas in 1982 zijn opleiding tot commercieel medewerker voor groothandel en buitenlandse handel af bij het bedrijf Hassheider Medizintechnik GmbH. Daar werd ook de basis gelegd voor zijn ideeën en zijn betrokkenheid. De firma Hassheider was namelijk een van de eerste bedrijven die medische hulpmiddelen produceerde voor laryngectomiepatiënten. Door met laryngectomiepatiënten van gedachten te wisselen en vanuit zijn behoefte om deze mensen te helpen, volgde Andreas 1992 zijn impuls om zich als zelfstandige te gaan inzetten voor het welzijn van mensen in een dergelijke situatie. Ook vandaag hecht hij er nog veel waarde aan om persoonlijk met de desbetreffende mensen van gedachten te kunnen wisselen. Daarom vindt hij de samenwerking met patiënten, verenigingen en artsen zo belangrijk.
Als eigenaar leeft Andreas volgens het motto dat geldt voor zelfstandigen: zelf aan de slag en steeds bezig. Ook tijdens zijn vakantie kan hij zijn werk nauwelijks loslaten. Maar zijn diepgaande passie voor modelspoorbanen geeft hem de nodige ontspanning. Intussen is het kleine cadeau onder de kerstboom voor de jongen van zeven uitgegroeid tot een miniatuurwereld van maar liefst 44 m2. De enige tijd van het jaar dat de modelspoorbaan geen aandacht krijgt is tijdens het zogeten ‘vijfde jaargetijde’, de tijd waarin in Keulen carnaval wordt gevierd. Dan is hij ‘evve en echter kölscher Jung’, een echte Keulse jongen kortom!
